Woensdag 21 november
Blijf op de hoogte en volg Irana
21 November 2012 | China, Hefei
Het is nu toch wel echt herfst hier, zelfs de meeste bomen hebben besloten om toch maar hun blaadjes rood, geel of bruin te laten worden. Gelukkig zijn er altijd en overal straatvegers, dus van losliggende blaadjes heb ik niet zoveel last. Het is wel koud ’s nachts, maar overdag is het wel te doen. Ik heb hier een jas gekocht die niet warm genoeg is als het echt gaat vriezen, maar prima is voor de komende drie-en-een-halve week.
Binnen is het wel warm, mijn kamergenoten op kantoor vinden het prettig om de thermostaat op 24 graden te zetten. Af en toe ben ik wel tegendraads en zet ik hem terug naar 22 graden, maar dat is nog steeds warm. Ook in mijn appartement ben ik begonnen de verwarming aan te zetten, aangezien het anders wel erg koud is als ik ’s ochtends wakker word. De verwarming is hetzelfde apparaat als de airco. Ik heb op een aantal willekeurige knopjes gedrukt en ervoor gezorgd dat het getalletje op mijn beeldscherm gelijk was aan 19, en toen kwam er warme lucht uit mijn airco. Ik vermoed dus dat ik heb uitgevogeld hoe mijn verwarming werkt, al zit er misschien ook wel een optie op die minder lawaai maakt.
Op de campus zijn de bomen weer wit geverfd. Ik weet niet precies waarom, maar de eerste 1 à 1,5 meter van de stam van alle bomen is wit gemaakt door mensen met kwasten en een grote emmer verf. Waarschijnlijk hebben ze dezelfde functie als reflectorpaaltjes in Nederland, maar is dit goedkoper. Het enige jammere is dat het vannacht heeft geregend en er allemaal bruine strepen (hars?) door de witte verf lopen.
Een andere laag technologische methode die mij verbaast is het buiten hangen van vlees om te drogen. Onder mijn appartementencomplex zit een slager-achtig winkeltje en blijkbaar is het het droge seizoen, want iedere dag staat er een rek met worst en spek buiten te drogen. Ik had al mijn twijfels over de voedselveiligheid bij dat winkeltje, maar nu weet ik zeker dat ik er nooit vlees ga kopen.
Vorige week maandag is mijn begeleider van de UT, Jaap, hier aangekomen. Opeens ging het debuggen van mijn code een stuk beter, en ik weet nu ook iets beter hoe ik mijn verslag moet gaan organiseren. Het is echt fijn om iemand te hebben om Nederlands mee te praten en vooral ook te kletsen over de UT. Want hoewel ik bijna iedere dag contact heb met Ruud en ook regelmatig met mijn ouders praat, is het toch nog steeds wel eenzaam hier. Maar ja, over 23 dagen kan ik weer terug naar Nederland en zie ik iedereen weer. Het aftellen is begonnen!
Groetjes,
Irana
P.S. Sorry voor het belabberde Nederlands, ik heb geen zin om moeite in spelling en grammatica te steken vandaag.
-
21 November 2012 - 20:02
Opa En Oma Hekink:
Hallo Irana,
Leuk om weer eens iets van e te horen. Ja de langste tijd ben je nu wel weg geweest n kun je gaan aftellen, maar vergeet niet dat deze ervaringen in China je nog heel lang zullen heugen.
Ik denk zelfs dat je nog wel ens weer terug zult verlangen naar deze tijd.
Met je nederlands is nog niets aan de hand hoor, we kunnen het heel goed begrijpen allemaal en dat verhaaltje over de slager komt ons ook bekend voor.Heb je wel eens go gekeken wat voor dieren er naast de "winkel" op het rek hangen.
Hartelijke groeten en tot een volgende keer, groetjes van opa en oma, Ommen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley