Shanghai (24-10-2012)
Blijf op de hoogte en volg Irana
29 Oktober 2012 | China, Hefei
Hoi allemaal,
Zaterdag was mijn internet heel erg brak (10 minuten voordat een internetpagina geladen werd) en gisteren ben ik niet op kantoor geweest, dus dan maar vandaag mijn stukje over Shanghai.
Het verhaal begint vroet, namelijk om 5:15 uur. Dat is de tijd dat ik opstond. Als ervaren toerist had ik mijn tas al voorzien van een fototoestel, ontbijt, water, een paraplu en verscheidene andere objecten, dus ik stond om 5:30 al buiten om een taxi op te wachten. Verrassend genoeg was de eerste auto die langs reed een lege taxi en niet zo verrassend was het rustig op de weg, dus ik was al om 5:50 op het station, terwijl mijn trein pas om 6:55 vertrok en het inchecken om 6:35 begon.
Eenmaal in de trein was ik verrast door de enorme hoeveelheid beenruimte en het feit dat de stoel naar voren en naar achteren kon. Dus hoewel de treinkaartjes per tijdseenheid ongeveer net zo duur zijn als die in Nederland, krijg je er wel meer luxe voor terug. Ook rijden deze treinen iets sneller, op sommige stukken 250 km/h, en ze rijden op tijd. Het Engels dat werd omgeroepen was niet heel sterk, maar meestal was wel verstaanbaar en werd ook nog op een display weergegeven. Ik vond het al heel wat dat er überhaupt Engels aanwezig was, aangezien er maar heel weinig mensen hier zijn die Engels spreken en ik mijn trein alleen kon vinden omdat het treinnummer Arabische cijfers had.
Het station in Shanghai was al een stuk internationaler, alle bordjes waren tweetalig. Het was erg makkelijk om de weg te vinden naar de metro. De beambte bij de metro kaartjes-verkoop begreep dat ik een dagkaart voor de metro wilde, dus ik kon op ontdekkingstocht. Ik had wat extra tijd voordat ik mijn oom ontmoette, dus ik ben eerst op jacht gegaan naar Engelse boeken. Ik had geen boeken voor de terugvlucht naar Nederland meegenomen en in Hefei is geen Engels boek te bekennen. Omdat Shanghai iets meer buitenlanders ziet dan Hefei, kan je daar wel Engelse boeken kopen. De “normale” fictie boeken zijn nog vrij duur, ongeveer Nederlandse prijzen, maar klassiekers kosten bijna niets, aangezien daar geen copyright meer op zit. Ik verliet de boekwinkel met Flatland, Alice in Wonderland, een verhalenbundel over Sherlock Holmes en een boek over koning Arthur.
Nadat ik Patrick ontmoet had bij een metrostation vlakbij de YuYuan tuinen, zijn we daar ook naartoe gegaan. Gelukkig stonden er overal bordjes, aangezien het niet heel makkelijk te vinden was. Het was wel heel mooi en rustgevend, ondanks alle toeristen. Binnenkort volgen de foto’s van deze tuinen. Het was groter dan we hadden gedacht en het is niet voor niets één van de toeristische plaatsen van Shanghai. Als je er een keer in de buurt bent, moet je er zeker een keer langs.
Daarna zijn we naar de Bund gegaan, de skyline van Shanghai. Veel meer dan dat is er ook niet te zien, al is het wel goed lopen langs de boulevard langs de rivier HuangPu. Ook het andere “hoogtepunt”, de televisietoren, is iets wat je een keer gezien moet hebben, maar is verder niet zo heel bijzonder. We zijn er niet naar binnen geweest, aangezien het verschrikkelijk duur is en er waarschijnlijk niet heel veel te zien is anders dan winkels.
In het donker is de Nanjing straat erg indrukwekkend, aangezien alle grote merken er vertegenwoordigd zijn en verlichting de belangrijkste manier is om te laten zien dat ze bestaan. Er komt zoveel licht van de gebouwen dat straatverlichting eigenlijk nauwelijks nodig is.
Het viel me op dat het eten in Shanghai echt veel lekkerder was dan in (de kantine in) Hefei. De noedelsoep met eens was lekker, niet te zout en niet te scherp. Het gefrituurde deeg met iets van groente erin was vergelijkbaar met wat ik hier weleens in de kantine eet, maar de vegetarische dumplings waren weer een stuk beter dan dat ik hier gewend ben. Ik kan nog steeds niet fatsoenlijk dumplings met stokjes eten, maar ach. Hier zijn de dumplings kleffer en de noedels te zout, te scherp en te vet. Doe mij dan maar Shanghai.
Uiteindelijk was het tijd voor de terugweg, mijn trein ging om 19:37 vanaf station Shanghai Hongqiao. Ik zat nog even in de stress omdat ik dacht dat ik bij het verkeerde metrostation uitgestapt was en mijn dagkaart het niet meer deed, maar gelukkig zat ik toch goed. Wie laat er dan ook vliegtuigen vertrekken in de buurt van een treinstation, en plaatst wel een bordje voor de vliegtuigterminal en niet voor de treinen. Mijn taxichauffeur in Hefei snapte mijn briefje met mijn adres niet, maar uiteindelijk ben ik met de hulp van Yan toch bij mijn appartement gekomen, zodat ik om 23:30 naar bed kon.
Groetjes,
Irana
Zaterdag was mijn internet heel erg brak (10 minuten voordat een internetpagina geladen werd) en gisteren ben ik niet op kantoor geweest, dus dan maar vandaag mijn stukje over Shanghai.
Het verhaal begint vroet, namelijk om 5:15 uur. Dat is de tijd dat ik opstond. Als ervaren toerist had ik mijn tas al voorzien van een fototoestel, ontbijt, water, een paraplu en verscheidene andere objecten, dus ik stond om 5:30 al buiten om een taxi op te wachten. Verrassend genoeg was de eerste auto die langs reed een lege taxi en niet zo verrassend was het rustig op de weg, dus ik was al om 5:50 op het station, terwijl mijn trein pas om 6:55 vertrok en het inchecken om 6:35 begon.
Eenmaal in de trein was ik verrast door de enorme hoeveelheid beenruimte en het feit dat de stoel naar voren en naar achteren kon. Dus hoewel de treinkaartjes per tijdseenheid ongeveer net zo duur zijn als die in Nederland, krijg je er wel meer luxe voor terug. Ook rijden deze treinen iets sneller, op sommige stukken 250 km/h, en ze rijden op tijd. Het Engels dat werd omgeroepen was niet heel sterk, maar meestal was wel verstaanbaar en werd ook nog op een display weergegeven. Ik vond het al heel wat dat er überhaupt Engels aanwezig was, aangezien er maar heel weinig mensen hier zijn die Engels spreken en ik mijn trein alleen kon vinden omdat het treinnummer Arabische cijfers had.
Het station in Shanghai was al een stuk internationaler, alle bordjes waren tweetalig. Het was erg makkelijk om de weg te vinden naar de metro. De beambte bij de metro kaartjes-verkoop begreep dat ik een dagkaart voor de metro wilde, dus ik kon op ontdekkingstocht. Ik had wat extra tijd voordat ik mijn oom ontmoette, dus ik ben eerst op jacht gegaan naar Engelse boeken. Ik had geen boeken voor de terugvlucht naar Nederland meegenomen en in Hefei is geen Engels boek te bekennen. Omdat Shanghai iets meer buitenlanders ziet dan Hefei, kan je daar wel Engelse boeken kopen. De “normale” fictie boeken zijn nog vrij duur, ongeveer Nederlandse prijzen, maar klassiekers kosten bijna niets, aangezien daar geen copyright meer op zit. Ik verliet de boekwinkel met Flatland, Alice in Wonderland, een verhalenbundel over Sherlock Holmes en een boek over koning Arthur.
Nadat ik Patrick ontmoet had bij een metrostation vlakbij de YuYuan tuinen, zijn we daar ook naartoe gegaan. Gelukkig stonden er overal bordjes, aangezien het niet heel makkelijk te vinden was. Het was wel heel mooi en rustgevend, ondanks alle toeristen. Binnenkort volgen de foto’s van deze tuinen. Het was groter dan we hadden gedacht en het is niet voor niets één van de toeristische plaatsen van Shanghai. Als je er een keer in de buurt bent, moet je er zeker een keer langs.
Daarna zijn we naar de Bund gegaan, de skyline van Shanghai. Veel meer dan dat is er ook niet te zien, al is het wel goed lopen langs de boulevard langs de rivier HuangPu. Ook het andere “hoogtepunt”, de televisietoren, is iets wat je een keer gezien moet hebben, maar is verder niet zo heel bijzonder. We zijn er niet naar binnen geweest, aangezien het verschrikkelijk duur is en er waarschijnlijk niet heel veel te zien is anders dan winkels.
In het donker is de Nanjing straat erg indrukwekkend, aangezien alle grote merken er vertegenwoordigd zijn en verlichting de belangrijkste manier is om te laten zien dat ze bestaan. Er komt zoveel licht van de gebouwen dat straatverlichting eigenlijk nauwelijks nodig is.
Het viel me op dat het eten in Shanghai echt veel lekkerder was dan in (de kantine in) Hefei. De noedelsoep met eens was lekker, niet te zout en niet te scherp. Het gefrituurde deeg met iets van groente erin was vergelijkbaar met wat ik hier weleens in de kantine eet, maar de vegetarische dumplings waren weer een stuk beter dan dat ik hier gewend ben. Ik kan nog steeds niet fatsoenlijk dumplings met stokjes eten, maar ach. Hier zijn de dumplings kleffer en de noedels te zout, te scherp en te vet. Doe mij dan maar Shanghai.
Uiteindelijk was het tijd voor de terugweg, mijn trein ging om 19:37 vanaf station Shanghai Hongqiao. Ik zat nog even in de stress omdat ik dacht dat ik bij het verkeerde metrostation uitgestapt was en mijn dagkaart het niet meer deed, maar gelukkig zat ik toch goed. Wie laat er dan ook vliegtuigen vertrekken in de buurt van een treinstation, en plaatst wel een bordje voor de vliegtuigterminal en niet voor de treinen. Mijn taxichauffeur in Hefei snapte mijn briefje met mijn adres niet, maar uiteindelijk ben ik met de hulp van Yan toch bij mijn appartement gekomen, zodat ik om 23:30 naar bed kon.
Groetjes,
Irana
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
